WYTYCZNE KOMISJI EUROPEJSKIEJ WS. PRAW PASAŻERÓW W ŚRODKACH TRANSPORTU W ZWIĄZKU Z COVID-19

i) zwrotu kosztów,

ii) zmiany planu podróży w najwcześniejszym możliwym terminie, lub
iii) zmiany planu podróży w późniejszym terminie dogodnym dla pasażera.

Odnośnie zwrotu kosztów:

Jeżeli pasażer rezerwuje lot wychodzący oraz lot powrotny osobno i lot wychodzący jest odwołany, pasażer jest tylko uprawniony do otrzymania zwrotu kosztów odwołanego lotu, natomiast jeżeli lot wylotowy i powrotny są częścią tej samej rezerwacji a lot wychodzący jest odwołany to pasażer jest uprawniony do otrzymania zwrotu kosztów za cały bilet (tzn. oba loty) lub może zostać przekierowany na inny lot w ramach lotu wylotowego.

Odnośnie zmiany planu podróży w najwcześniejszym możliwym terminie:

najwcześniejsza okazja” może w okolicznościach wybuchu epidemii COVID-19 oznaczać znaczne opóźnienie, a to samo może dotyczyć dostępności konkretnych informacji o takiej „okazji”, biorąc pod uwagę wysoki poziom niepewności wpływającej na ruch lotniczy.

Pasażerowie powinni być informowani o opóźnieniach i/lub niepewnościach związanych z wyborem przez nich zmiany trasy podróży zamiast zwrotu kosztów.

Prawo do opieki kończy się, gdy pasażer decyduje się na zwrot pełnego kosztu biletu.

Przewoźnik lotniczy jest zobowiązany do wywiązania się z obowiązku zapewnienia opieki, nawet jeśli odwołanie lotu jest spowodowane nadzwyczajnymi okolicznościami, to znaczy okoliczności, których nie można było uniknąć, nawet gdyby podjęto wszelkie racjonalne środki.

1.    gdy władze publiczne albo wprost zakazują niektórych lotów, albo zakazują przepływu osób w sposób, który de facto wyklucza dany lot;

2.    pasażerowie nie skorzystaliby z danego lotu więc pozostałby on pusty, dlatego racjonalne stało się jego odwołanie przez przewoźnika lotniczego;

3.    gdy przemawiają za tym względy ochrony zdrowia załogi.

i) przed sprzedażą biletu – informacje, na żądanie pasażera, o wszelkich działaniach, które mogą zakłócić lub opóźnić usługi;

ii) w trakcie podróży – informacje dotyczące opóźnień, ochrony i kwestii związanych z bezpieczeństwem;

iii) w przypadku podjęcia decyzji o zaprzestaniu świadczenia usług kolejowych – należy podać tę decyzję do wiadomości publicznej, zanim zostanie ona wykonana.

Jeśli chodzi o kontynuację podróży/zmianę trasy – „najwcześniejsza okazja” może w okolicznościach wybuchu epidemii COVID-19 oznaczać znaczne opóźnienia, a to samo może dotyczyć dostępności konkretnych informacji o takiej „okazji”, biorąc pod uwagę wysoki poziom niepewności wpływającej na ruch kolejowy.

Pasażerowie powinni być informowani o opóźnieniach i/lub niepewnościach przy oferowaniu im wyboru pomiędzy tymi dwoma możliwościami.

i) pasażerowie mają prawo do otrzymania informacji o sytuacji i przewidywanym czasie odjazdu i przyjazdu, gdy tylko informacje te staną się dostępne

ii) W przypadku opóźnienia przekraczającego 60 minut mają oni również prawo do otrzymywania posiłków i napojów w rozsądnych granicach; zakwaterowanie, w przypadku gdy pobyt przez jedną lub więcej nocy staje się konieczny, jeżeli i kiedy jest to fizycznie możliwe; transport do stacji kolejowej lub do alternatywnego miejsca odjazdu lub do miejsca docelowego, jeżeli i kiedy jest to fizycznie możliwe, w przypadku zablokowania pociągu na torze.

przedsiębiorstwo kolejowe jest zobowiązane do wypełnienia powyższych obowiązków nawet wówczas, gdy odwołanie pociągu jest spowodowane okolicznościami związanymi z Covid-19. Rozporządzenie nie zawiera postanowień, które pozwalałyby na zwolnienie z obowiązku udzielania pomocy przez przedsiębiorstwo kolejowe w szczególnych okolicznościach.

W przypadku opóźnienia wynoszącego od 60 do 119 minut odszkodowanie wynosi 25 % ceny biletu, natomiast w przypadku opóźnienia wynoszącego 120 minut i więcej odszkodowanie wynosi 50 % ceny biletu.

Inaczej niż w przypadku innych rodzajów transportu, istnienie ewentualnych nadzwyczajnych okoliczności nie wpływa na prawo do odszkodowania w przypadku opóźnień (w tym związanych z odwołaniem).

Jeśli chodzi o kontynuację podróży/ zmianę trasy, „najwcześniejsza okazja” może w okolicznościach wybuchu epidemii COVID-19 oznaczać znaczne opóźnienia, a to samo może dotyczyć dostępności konkretnych informacji o takiej „okazji”, biorąc pod uwagę wysoki poziom niepewności wpływającej na ruch autobusowy i autokarowy.

Pasażerowie powinni być informowani o opóźnieniach i/lub niepewnościach przy oferowaniu im wyboru między kontynuacją podróży / zmianą trasy a zwrotem kosztów.

Rozporządzenie nie zawiera postanowień, które pozwalałyby na zwolnienie z obowiązku udzielania pomocy przez przewoźnika w szczególnych okolicznościach.

i) zmiana trasy do miejsca docelowego w porównywalnych warunkach, określonych w umowie transportowej, w najwcześniejszym możliwym terminie i bez dodatkowych kosztów, lub

ii) zwrot ceny biletu oraz, w stosownych przypadkach, bezpłatną usługę powrotną do miejsca rozpoczęcia podróży, określonego w umowie transportowej, w najwcześniejszym możliwym terminie.

Jeśli chodzi o kontynuację podróży/ zmianę trasy, „najwcześniejsza okazja” może w okolicznościach wybuchu epidemii COVID-19 oznaczać znaczne opóźnienie, to samo może dotyczyć dostępności konkretnych informacji na temat takiej „okazji”, biorąc pod uwagę wysoki poziom niepewności wpływającej na ruch morski i wodny śródlądowy.

Pasażerowie powinni być informowani o opóźnieniach i/lub niepewnościach przy oferowaniu im wyboru pomiędzy zmianą trasy a zwrotem kosztów.

Przepisy dotyczące zmiany trasy i zwrotu kosztów, jak również odszkodowania nie mają zastosowania do statków wycieczkowych

i) pomocy w postaci przekąsek, posiłków lub napojów, proporcjonalnie do czasu oczekiwania, pod warunkiem że są one dostępne lub mogą zostać w racjonalny sposób zapewnione, oraz

ii) zakwaterowania, jeżeli pasażerowie potrzebują co najmniej jednej nocy lub pobytu dodatkowego w stosunku do planowanego przez pasażera – na maksymalnie 3 noce, przy maksymalnej stawce 80 EUR za noc – oraz

iii) transportu do miejsca zakwaterowania i powrotu do terminalu.

W kontekście Covid-19 należy zwrócić uwagę na to, że prawo do odszkodowania nie przysługuje, jeżeli odwołanie spowodowane jest zaistnieniem nadzwyczajnych okoliczności, których nie można było uniknąć pomimo podjęcia wszelkich racjonalnych środków. Zdaniem KE warunek ten należy uznać za spełniony m.in. w następujących sytuacjach:

1.    gdy władze publiczne albo wprost zakazują niektórych usług przewozowych, albo zakazują przepływu osób w sposób, który de facto wyklucza wykonywanie usługi;

2.    pasażerowie nie skorzystaliby z danej podróży, więc statek lub jednostka pływająca pozostałyby puste, dlatego racjonalne stało się odwołanie usługi przewozowej przez przewoźnika;

3.    gdy przemawiają za tym względy ochrony zdrowia załogi.

Przepisy dotyczące zmiany trasy i zwrotu kosztów, jak również odszkodowania nie mają zastosowania do statków wycieczkowych.